این جا همه چی بروزه

وقتی استانداردهای فدرال جدید مصرف سوخت آمریکا (CAFE) در جولای ۲۰۱۱ اعلام شد، همه تولیدکنندگان خودرو حضور داشتند. در استانداردهای جدید از صنایع خودرو خواسته شده تا سال ۲۰۲۵ میزان مصرف سوخت را تا ۵۴/۵ مایل برای هر گالن یا ۴/۳۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر کاهش دهند. در همین حال، چند چهره آلمانی در میان جمعیت دیده نمی‌شد.

ویلیام کراون، مدیر ارشد امور هماهنگی‌های دایملر می‌گوید:

ما در توافق حضور نداشتیم و این یک حقیقت است.

گروه فولکس‌واگن نیز استانداردهای جدید را تأیید نکرده است. دلیل این موضوع این است که خودروسازان آلمانی برای رسیدن به این استانداردهای جدید با چالش‌های خاصی روبرو هستند. مسئله فقط علاقه نداشتن امریکایی‌ها به مدل‌های دیزل نیست. استانداردهای ارائه شده برای حجم خودرو اهمیت قائل شده‌اند و خودروهای بزرگ‌تر، مصرف سوخت بالاتری برایشان درنظر گرفته شده است. ولی در این میان اشاره‌ای به بازه‌های قیمتی نشده است. مرسدس و فولکس‌واگن به همراه ب‌ام‌و اتکای زیادی به فروش خودروهای لوکس‌شان در ایالات‌متحده دارند؛ خودروهایی که معمولاً قدرتمندتر و کمتر به صرفه هستند و برای مشتریانی ساخته می‌شوند که مصرف سوخت برایشان از اولویت کمتری برخوردار است.

فیل گات، تحلیلگر و مدیر ارشد برنامه‌ریزی‌های طولانی‌مدت IHS در این باره می‌گوید:

جایگاه آن‌ها در بازار خودرو با چالش روبرو خواهد شد.

مهم‌ترین مسئله خودِ استانداردها نیست، بلکه پیامدهای ناشی از اجرای آن‌هاست. در گذشته، آلمانی‌های میلیون‌ها دلار بابت رعایت‌نکردن اهداف مصرف سوخت پرداخت کرده‌اند که به عنوان هزینه انجام کار در این صنعت تلقی می‌شد. گات می‌گوید:

آن‌ها تنها بایستی خودروی خود را می‌فروختند و جریمه‌ها را پرداخت می‌کردند.

ولی بر اساس قوانین جدید، اگر مصرف سوخت خود را کاهش دهند، شاید دیگر نتوانند خودروهای خود را بفروشند.

البته فارغ از اینکه خودروسازان آلمان با استاندارهای جدید موافق باشند یا خیر، برای برآورده کردن آن‌ها برنامه‌های خود را نیز داشته‌اند. در ادامه برخورد کمپانی‌های مختلف آلمانی را با این موضوع مرور می‌کنیم.

مرسدس‌بنز: پلاگین‌ها

در حال حاضر، مرسدس‌بنز با درنظر داشتن تمام جوانب حرکت بسیار آرام خود را آغاز کرده و با سیستم جدید cap-and-trade در زمینه آلودگی کربنی برای خود اعتبار خریده است. این کمپانی احتمالاً همین روند را ادامه خواهد داد.

در همین حال، رئیس تحقیقات و توسعه مرسدس، توماس وبر، خبر از ۱۰ مدل پلاگین هیبرید تا ۲۰۱۷ داده است که با مرسدس‌بنز S550 پلاگین هیبرید آغاز می‌شوند. می‌توان انتظار داشت که نسخه‌های پلاگین هیبرید از خودروهای کامپکت و چهار سیلندر مرسدس مانند کلاس‌های CLA و GLA نیز عرضه شوند.

البته «وبر» تصدیق می‌کند که یک خودروی لوکس پلاگین هیبرید با استقبال خوبی در بازار روبرو نخواهد شد. در حال حاضر، خودروساز نمی‌خواهد که مشتریان را مجبور کند تا از مدل‌های پلاگین استفاده کنند. به عنوان نمونه، مرسدس هنوز هم مدل S550 با پیشرانه V-8 را در کنار مدل پلاگین ارائه خواهد کرد. همچنبن برند AMG، جدا از مدل CLA45 AMG به عنوان یک برند ۸ سیلندر به بالا باقی خواهد ماند. امّا طبق گفته وبر، مرسدس در درازمدت و مرحله و مرحله موتورهای احتراق داخلی را کنار خواهد گذاشت. در همین حال، این خودروساز نگران سرعت این حرکت برای مدل‌های لوکس است. وبر می‌گوید:

ما خواهان تغییر هستیم. ولی این کار به تنهایی از دست ما ساخته نیست.

آئودی: با E-tron یا بدون E-tron

آئودی ایده‌های مختلفی برای بهبود مصرف سوخت دارد. ابتدا یک E-tron بر اساس R8 بود. سپس نوبت به معرفی یک مدل E-tron کوچک‌تر با دیفرانسیل عقب رسید که با یک مدل A1 E-tron همراه شد. پیشرانه A1 E-tron یک موتور دوَرانی و یک موتور الکتریکی بود. همه این پروژه به نوعی امیدبخش بودند؛ ولی گزارش‌ها حاکی از آن بود که این مدل هنوز نیاز به اندکی تغییرات داشته‌اند.

در واقع، مهم‌ترین استراتژی سبز گروه فولکس‌واگن فروش بیشتر فولکس‌واگن تا حدّ ۸۰۰ هزار دستگاه به صورت سالانه تا ۲۰۱۸ است. البته این برنامه چندان بدی نیست؛ چرا که مدل‌های به‌صرفه‌ای مانند جتا و پاسات به مراتب وضعیت مصرف سوخت بهتری نسبت به A8 ها و Q7 ها دارند. امّا این برنامه در عمل چندان وضعیت مساعدی ندارد. فروش شاخه فولکس‌واگن اخیراً کاهش داشته، در حالی که رشد آئودی کماکان ادامه دارد و در حال حاضر ۳۰ درصد فروش گروه فولکس‌واگن در امریکا مربوط به آئودی است. اگر فولکس‌واگن بخواهد به استانداردهای جدید مصرف سوخت برسد، آئودی در این استراتژی اهمیت زیادی خواهد داشت.

نشانه‌هایی از این استراتژی در فولکس‌واگن دیده می‌شود. در جولای ۲۰۱۳، آئودی ولفگانگ درهایمر را که R8 E-tron را کنار گذاشته بود با «الریخ هاکنبرگ» به عنوان رئیس بخش توسعه فنی جایگزین کرد. اتوموتیو نیوز در این رابطه گزارش می‌دهد که آئودی در حال توسعه چندین مدل پلاگین هیبرید است که اولین آن‌ها A3 اسپورت‌بک E-tron است که در ۲۰۱۵ معرفی خواهد شد. همچنین کراس‌آورهای Q5، Q3 و Q1 یک نسخه پلاگین هیبرید خواهند داشت.

ب‌ام‌و: قمار بزرگ بر روی پروژه i

ب‌ام‌و هیجان‌انگیزترین بخش بازار را در اختیار دارد. این کمپانی کوچک‌تر از کمپانی‌هایی مانند دایملر یا فولکس‌واگن است؛ ولی در همین حال، به شدت به فکر بهینه‌سازی مصرف سوخت در طولانی‌مدت است. ب‌ام‌و در سال ۲۰۰۲ «مینی» را معرفی کرد و سپس آن را به سمت یک برند خودروهای کامپکت کم‌مصرف گسترش داد. در همین حال، این خودروساز بخش عمده‌ای از منابعش را به پروژه i اختصاص داده است که ثمرات اولیه آن ب‌ام‌و i3 و ب‌ام‌و i8 بوده‌اند که سرانجام راهی بازار خودرو شده‌اند. البته لازم به ذکر است که ب‌ام‌و با استانداردهای CAFE توافق کرده و خودروسازهای آلمانی دیگر این کار را انجام نداده‌اند.

در همین‌حال، این استراتژی ب‌ام‌و با خطرات زیادی مواجه است. پروژه i برای این کمپانی بسیار گران تمام می‌شود؛ چرا که ب‌ام‌و باید یک پلتفرم جدید بسازد، پیشرانه جدید توسعه بدهد و منابع جدید برای فیبرکربن پیدا کند. بعد از همه این کارها، هیچ تضمینی وجود ندارد که مردم بخواهند یک خودروی الکتریکی ۵۰ تا ۱۴۰ هزار دلاری بخرند.

فرصتی برای رقابت بیشتر

این چالش برای خودروسازان آلمانی می‌تواند فرصتی برای برندهایی باشد که مدت‌هاست در حال خاک خوردن و در جا زدن هستند.
استانداردهای CAFE تمام مدل‌های یک خودروساز را درنظر می‌گیرند. به عنوان مثال آلودگی‌های ناشی از مدل‌های کادیلاک به حساب کل تولیدات جنرال‌موتورز گذاشته می‌شود. این در حالی است که شورولت کروز به تنهایی بیشتر از تمام خط تولید کادیلاک می‌فروشد. به همین ترتیب، لکسس و اینفینیتی نیز از پشتیبانی تویوتا و نیسان لذت می‌برند.

شکی وجود ندارد که این برندها نیز در مدل‌های با عملکرد بالا سرمایه‌گذاری کرده‌اند. از جمله لکسس RC F با پیشرانه V-8، اینفینیتی Eau روگ با پیشرانه GT-R و یک کادیلاک جدید با پیشرانه V-8 که به عنوان نماد این برند در اواخر دهه کنونی میلادی عرضه خواهد شد. البته به خاطر داشته باشید که هیچ کدام از این برندها، بهینه‌سازی مصرف سوخت را فراموش نکرده‌اند و روز به روز بر مدل‌هایی در این راستا می‌افزایند. ولی مهم‌ترین مزیت آن‌ها این است که لازم نیست کاملاً استراتژی کامل تولید محصولات خود را تغییر دهند تا استانداردهای جدید را برآورده کنند.

پیش از آن که مقدمات مرثیه برای برندهای لوکس آلمانی را آماده کنیم، به یاد داشته باشید که این کمپانی‌ها همگی دارای منابع مالی و مهندسی زیادی هستند که می‌توانند برای حل این مشکل به کار گیرند. آن‌ها همچنین حکمرانان پرمیوم بازار خودرو هستند که بسیاری از مشتریان نسبت به آن‌ها پیش‌زمینه ذهنی خوبی دارند. اگر کسی بخواهد به دنبال خودروهای جدید مقرون‌به‌صرفه باشد، حتماً از میان ب‌ام‌و، آئودی و مرسدس‌بنز خواهد بود. «گات» دراین‌باره می‌گوید:

آن‌ها می‌توانند و این موضع کاملاً واضح است؛ ولی سؤال اینجاست که به چه قیمتی؟