وقتی صحبت از مدارهای الکترونیکی و کامپیوترها می‌شود، همه به یاد سیلیکون و فلز می‌افتند اما محققات دانشگاه استنفورد دست‌آورد ارزشمند تازه‌ای کسب کرده‌اند که ساخت کامپیوتر بیولوژیکی را امکان پذیر می‌کند. این محققان موفق به ساخت ترانزیستور بیولوژیکی شده و آن را ترنسکریپتور نامیده‌اند. ترنسکریپتورها از DNA به جای نیمه هادی‌ها و از RNA به جای الکترون در ترانزیستور بهره می‌برند.
ترنسکریپتور همانند ترانزیستور قادر به کنترل جریان خاصی از پروتئین RNA به همراه رشته‌ای از DNA با استفاده از ترکیبات مناسب از آنزیم است. محققین به کمک این ترنسکریپتورها توانسته‌اند مدار منطقی ایجاد کنند که قادر به ارسال نتیجه درست/غلط به پرسش بیوشیمیایی است.
این دستاورد بزرگ محققین دانشگاه استنفورد باعث شده تا برای اولین بار ترانزیستورهای بیولوژیکی ایجاد شوند که قادر به انجام برخی از دستورات کنترلی اولیه هستند.
حال اگر این ترانزیستورها با حافظه‌های ذخیره سازی مبتنی بر DNA که پیش از این ابداع شده بودند، ترکیب گردند، مقدمات اولیه ساخت یک کامپیوتر بیولوژیکی فراهم خواهد شد. کامپیوترهایی که شاید روزی به انسان این امکان را بدهند تا سیستم زندگی خود را از نو برنامه ریزی کند. البته هنوز این کامپیوتر ساخته نشده است اما رفته رفته و با توجه به ساخت قطعات مورد نیاز آن، حالا دیگر ساخت یک کامپیوتر بیولوژیکی به هیچ وجه دور از ذهن نیست.
اگر کنجکاو هستید تا در این باره بیشتر بدانید به وب سایت Stanford سری بزنید.
منبع : زومیت
