
از مدتها پیش اخبار و شایعاتی در مورد اتاق مجازی مایکروسافت شنیدهایم و در هفتهی اخیر نیز حرف و حدیثهایی در مورد فناوری جالب مایکروسافت در وب منتشر شده است. اتاق مجازی یا IllumiRoom نام فناوری جدیدی است که برای گسترش تصویر تلویزیون در اتاق، مورد استفاده قرار میگیرد و آخرینبار در نمایشگاه CES سال 2013 آن را دیدیم. بیبیسی هم از سال 2006، روی تکنولوژی مشابهی کار میکند؛ در ادامهی مطلب میخواهیم آخرین شایعات را بررسی کرده و با طرز کار این فناوریها بیشتر آشنا شویم.
بنابر شایعات قبلی، احتمالاً در کنسول بعدی مایکروسافت که Xbox 720 و یا Xbox Infinity نامگذاری شده، به نوعی از تکنولوژی جالبی به نام ایلومیروم استفاده میشود. مایکروسافت میگوید فعلاً ایلومیروم برای کنسول بعدی حاضر نشده است و این در حالی است که کمتر از 2 هفته به رونمایی رسمی این کنسول زمان باقی مانده و بالاخره در روز 21 می، همه چیز مشخص میشود.
ایلومیروم از ترکیب حسگر کینکت و یک پروژکتور که برای تاباندن تصاویر روی دیوارهای اتاق به کار میرود، استفاده کرده و تجربهای نوین در بازیهای رایانهای ایجاد میکند.
البته هنوز خبر قطعی در این رابطه منتشر نشده و همچنین هیچ مدرکی مبنی بر وجود این تکنولوژی به دست نیامده است. تنها چیزی که میدانیم بر اساس یک سری اخبار خاکستری است که شاید خبر از وجود یک طرح مفهومی میدهند. تا عرضهی کنسول نسل بعدی ایکسباکس حداقل 6 ماه زمان باقی مانده است؛ بنابراین هنوز شکل نهایی آن مشخص نشده و شاید بعدها بالاخره زمان رونمایی از این فناوری هم فرا برسد.
در حال حاضر بهتر است قضاوت زودهنگام نکرده و ناامید نشویم؛ چرا که بازیخورها به خوبی میدانند که کینکت هم در ابتدای کار یک طرح سادهی مفهومی بود و تدریجاً و با گذشت زمان، رنگ واقعیت گرفت. علیرغم اینکه کینکت یکی از وسایل جانبی ایکسباکس است، یکی از مهمترین و اساسیترین آنها به شمار میرود.
تیم تحقیقاتی مایکروسافت میگوید:
ایدهآل ما این است که ایلومیروم، مستقیماً در کنسول نسل بعدی به کار گرفته شود و بازیهای جدید نیز از همان ابتدای کار برای ایلومیروم طراحی شوند. امید است که یک واسط برنامهنویسی برای ایجاد تصاویر مجازی، تغییر ظاهر سطوح، کنترل کردن نورپردازی اتاق و اضافه کردن اشیاء به محیط واقعی و غیره، حاصل فعالیتهای ما باشد.
در حال حاضر برای استفاده از ایلومیروم به 2 پروژکتور نیاز است و تنها در مورد بازیهایی که برای آن بهینه شده باشند، قابل استفاده میباشد. تصور کنید که یکی از عناصر درون بازی به بیرون از تلویزیون پرتاب شده و پس از چند بار برخورد با زمین به شما برسد؛ یا تصور کنید برف به صورتی شبیه به واقعیت در اتاق شما در حال باریدن است؛ آن هم در حالی که در ماشین نشستهاید و در یک کوهستان برفی به سرعت رانندگی میکنید! اگر ایلومیروم تا این حد پیشرفت کند، بدون شک یکی از هیجانانگیزترین سرگرمیها در دنیای وسایل الکترونیکی میشود.
یک احتمال دیگر در مورد نامگذاری ایلومیروم است؛ شاید این تکنولوژی هم به صورت یک وسیلهی جانبی با عنوان ایکسباکس اینفینیتی رونمایی و روانهی بازار شود؛ در این صورت نام کنسول بعدی مایکروسافت، ایکسباکس اینفینیتی نخواهد بود. ایکسباکسها هم مثل آیپدها در عنوان خود یک بخش ثابت به نام ایکسباکس دارند و بخش دیگر با معرفی محصولات جدید، تغییر میکند.
اما از مایکروسافت بگذریم و در مورد BBC صحبت کنیم که بنابر شایعات، حدود 7 سال است که پروژهای شبیه به ایلومیروم را در فهرست پروژههای تحقیقاتی خود قرار داده است. بخش تحقیق و توسعهی بیبیسی از سال 2006 روی ویدئوی سِراند که به غلط سوراند تلفظ میشود و به معنای محیطی است، کار میکند و هدف از این پروژه، گسترش تصویر در اطراف نمایشگر مرکزی است تا بیننده غرق تماشای ویدئوی محیطی شود. مدیر بخش مربوطه، علیا شیخ میگوید قبلاً برای نمایش یک فیلم اکشن از این تکنولوژی استفاده کردهایم.
مایکروسافت از دوربین فیلمبرداری خاصی استفاده کرده که به صورت همزمان، دو تصویر جهت نمایش روی نمایشگر مرکزی، ثبت میکند. پس از آن یک پروژکتور مشابه، برای تاباندن تصویر در اطراف تلویزیون مورد استفاده قرار میگیرد. در روشی که بیبیسی انتخاب کرده هم، چنین اتفاقی میافتد؛ با این تفاوت که از یک لنز بزرگ فیش-آی یا چشم-ماهی استفاده میشود. منظور از لنز چشم-ماهی در دنیای عکاسی، لنزهایی با زاویه دید فوقالعاده باز است که بخش زیادی از محیط روبرو را پوشش میدهند. محتوای ثانویه از سمت پشت بیننده توسط بازتابی از یک آینهی خمیده، روی دیوارها و سقف میافتد و بدینترتیب، تصویری محیطی ایجاد میشود.
وجه تمایز دیگری که در فناوری مایکروسافت خودنمایی میکند، این است که به کمک کینکت میتوان با اشیاء تصویر شده در اتاق تعامل داشت؛ به این صورت که نقشهی دیجیتالی سهبعدی از مبلمان و اشیاء ایجاد شده و برای تطبیق با آنچه در محیط بازی وجود دارد، حرکت میکنند. کاربر هم میتواند با اشیاء ارتباط برقرار کرده و آنها را لمس کند. کینکت مثل گذشته مأموریت تشخیص حرکات کاربر را عهدهدار است و اگر وی یکی از عناصر تصویر شده را لمس کند، نتیجهی کار، حرکت شیء مورد نظر است. در حقیقت سیستمی که بیبیسی از سال 2006 روی آن کار کرده، نسبت به مشابه مایکروسافتیاش، سادهتر و ابتداییتر است.
اگر به روش بیبیسی دقت کنیم، متوجه میشویم که تقریباً هیچ پردازشی لازم ندارد، محتوا توسط دوربینی با زاویه دید بسیار باز تهیه شده و توسط پروژکتور مشابهی که زاویهی تابش آن هم بسیار باز است، روی اجسام اطراف تابانده میشود. ایدهی جالبی است؛ مخصوصاً که نیازی به سطوح کاملاً صاف نداریم؛ چرا که آینهی پروژکتور فاصلهی کمی با سر بیننده دارد.
بیبیسی در گسترش فناوری خود به مالتیمدیا فکر میکرده و مایکروسافت به بازیها؛ به همین علت است که در محصول مایکروسافت، تعامل کاربر با عناصر تصویر شده، در نظر گرفته شده است. موفقیت بیشتر فناوری ویدئوی محیطی بیبیسی نسبت به ویدئوی سهبعدی به نظر محتمل میرسد؛ اما در حال حاضر خبری از گسترش و تجاری شدن آن منتشر نشده است.
بیبیسی در سال 2011 هنگام فیلمبرداری فیلم Broken به این نتیجه رسید که ویدئوی سراند، در صحنههایی که شخص به سمت بیننده حرکت میکند و دوربین تدریجاً به عقب حرکت میکند، بهتر از مواقعی است که شخص از بیننده و دوربین دور میشود.
یک انیمیشن کوتاه دیگر به نام Kill Mode هم به زودی در فستیوال فیلمهای علمی-تخیلی لندن پخش میشود تا دنیای تکنولوژی، شاهد پیشنمایشی از فناوری ویدئوی محیطی بیبیسی باشد.